Vertrouwensbeginsel - uitlatingen politieagente

Belanghebbende had een afspraak op het politiebureau te Hilversum. Zij parkeerde haar auto voor het politiebureau en voldeed parkeerbelasting. Op het bureau werd haar medegedeeld dat de afspraak iets later zou plaatsvinden. Aangezien slechts voor nog een half uur parkeerbelasting was voldaan, vroeg belanghebbende aan de receptioniste of zij extra parkeerbelasting moest voldoen. Deze antwoordde dat zij de auto rustig kon laten staan. Na afloop van de afspraak ontdekte belanghebbende een naheffingsaanslag parkeerbelasting onder de ruitenwisser. Met deze aanslag is belanghebbende weer het politiebureau binnengegaan en heeft daarop met de receptioniste gesproken. De receptioniste probeerde de zaak telefonisch op te lossen, maar toen bleek dat dat niet lukte, heeft de receptioniste belanghebbende toegezegd de zaak schriftelijk op te lossen. Daarop heeft zij uit naam van belanghebbende een bezwaarschrift opgesteld, waarin zij verklaarde dat belanghebbende van haar op deze plek mocht staan. Het bezwaarschrift werd ongegrond verklaard.
Naar het oordeel van het Hof mocht belanghebbende in de onderhavige situatie vertrouwen op de uitlatingen van de receptioniste. De receptioniste was immers een geüniformeerde agente achter de balie van het politiebureau, die een publieksfunctie en een voorlichtende taak heeft. Om die reden kon uit haar opmerkingen worden opgemaakt dat voor het parkeren niet verder parkeerbelasting behoefde te worden voldaan. Het Hof overweegt verder dat het voor de burger in het algemeen onduidelijk is welke functionarissen bevoegd zijn ter zake van betaald parkeren en dat in het algemeen parkeerboetes en parkeerbelasting bij het publiek worden vereenzelvigd. Onder deze omstandigheden had belanghebbende naar het oordeel van het Hof niet hoeven te weten dat de politieagente niet bevoegd was om toezeggingen te doen met betrekking tot de parkeerbelastingen en dient deze onjuiste veronderstelling voor rekening van verweerder te komen.