Ingenomen, maar niet geloosd water

De heffingsambtenaar van het hoogheemraadschap van Delfland heeft aan belanghebbende een voorlopige aanslag verontreinigingsheffing opgelegd naar 126,2 v.e. Na bezwaar is de aanslag verminderd naar 118,4 v.e.
De Rechtbank 's-Gravenhage heeft het beroep ongegrond verklaard.
De aan belanghebbende opgelegde aanslag heeft betrekking op de distilleerderij. Het ingenomen water is afkomstig van het waterleidingbedrijf en wordt gebruikt bij de vervaardiging van producten, waarbij een deel wordt verwerkt in de producten zelf. Ook wordt ingenomen water gebruikt ten behoeve van de persoonlijke verzorging van de werknemers.
De rechtbank had overwogen dat in de regeling voor tabelbedrijven er niet in is voorzien dat de hoeveelheid ingenomen water wordt verminderd met de hoeveelheid door de bedrijfsruimte ingenomen, maar niet geloosd water. Ook uit doel en strekking van de regeling voor tabelbedrijven volgt niet dat een dergelijke vermindering zou moeten plaatsvinden. Het forfaitaire karakter van de regeling staat daaraan naar het oordeel van de rechtbank in de weg. Mitsdien vindt de door eiseres voorgestane vermindering van het aantal kubieke meters ingenomen water met het aantal kubieke meter niet geloosd ingenomen water geen steun in de wet.
Het hof komt tot de conclusie dat dit oordeel juist is. Het bezwaar van belanghebbende dat de verontreinigingsheffing over ingenomen water welke niet tot lozing leidt, onredelijk is, althans indruist tegen haar rechtsgevoel, behoort te zijn gericht aan de wetgever. De rechter moet rechtspreken volgens de wet en mag in geen geval de innerlijke waarde of de billijkheid van de wet beoordelen. Het hof onthoudt zich van een beoordeling of deze wettelijke regeling in dit geval redelijk is.
Het hof verklaart het hoger beroep ongegrond.