Geen rechtsgeldige aanwijzing van het gebied

Belanghebbende heeft aangifte gedaan van de parkeerbelasting ter verkrijging van een parkeervergunning. Tegen het bedrag van de voldane parkeerbelasting heeft gemachtigde van belanghebbende bezwaar gemaakt. De gemeente heeft de Verordening parkeerbelastingen 1996 en de daar bijbehorende Tarieventabel 1996 op de voorgeschreven wijze vastgesteld en bekendgemaakt. Het college van burgemeester en wethouders heeft onder de benaming “Aanwijzing Parkeergebieden” een besluit vastgesteld, waarbij de plaatsen binnen een gedeelte van de gemeente en de tijdstippen waarop met gebruikmaking van een vergunning als bedoeld in de verordening kan worden geparkeerd worden aangewezen. Dit besluit is noch in het Gemeenteblad opgenomen, noch is het op andere wijze gepubliceerd. Partijen gaan er vanuit dat de omschrijving van het belastbare feit in de Verordening en de bijbehorende Tarieventabel onvoldoende duidelijkheid geeft ten aanzien van het belastbare feit en dat voor zodanige duidelijkheid een aanwijzing van het gebied waarbinnen met een vergunning kan worden geparkeerd nodig is. Het Hof volgt partijen in dat uitgangspunt. Het Hof oordeelt dat het de gemeente vrijstaat om de aanwijzing in de verordening zelf, de bijbehorende tarieventabel of in een afzonderlijk besluit op te nemen. Indien de aanwijzing plaatsvindt bij afzonderlijk besluit, dan dienen daaraan met betrekking tot de rechtsgeldigheid daarvan, dezelfde eisen te worden gesteld als aan de verordening. Een zodanige eis is dat het, zijnde een algemeen verbindend voorschrift, bekend wordt gemaakt overeenkomstig artikel 139 van de Gemeentewet. Nu het besluit niet op de voorgeschreven wijze is bekend gemaakt, mist het verbindende kracht. Nu de verordening het belastbare feit onvoldoende vermeldt, biedt zij, gelet op artikel 217 van de Gemeentewet, onvoldoende juridische basis voor het heffen van de onderhavige parkeerbelasting. Het Hof verklaart het beroep gegrond.