Ondergrond gebouwd eigendom wordt gerekend tot gebouwd eigendom

In hoger beroep heeft Hof 's-Hertogenbosch geoordeeld dat tot een gebouwd eigendom ook de ondergrond van de opstallen moet worden gerekend, zodat de waarde van die ondergrond bij de waardering van de gebouwde eigendommen niet buiten aanmerking mag blijven. De Hoge Raad overweegt dat dit oordeel van het hof juist is. In artikel 16, aanhef en letter a, van de Wet WOZ is bepaald dat een gebouwd eigendom voor de toepassing van deze wet als één onroerende zaak wordt aangemerkt. Volgens de wetsgeschiedenis wordt ook de ondergrond tot de gebouwde eigendom gerekend (Kamerstukken II 1992/93, 22 885, nr. 3, blz. 41). Dit sluit aan bij de regeling voor de OZB, waaraan deze bepaling in de Wet WOZ volgens diezelfde wetsgeschiedenis is ontleend. In de definitie van onroerende zaak in artikel 1, aanhef en letter c, van het Besluit gemeentelijke onroerende-zaakbelastingen was uitdrukkelijk bepaald dat tot een gebouwd eigendom ook de ondergrond daarvan behoort. In het wetsvoorstel 21 591 tot wijziging van de Gemeentewet met betrekking tot de materiële belastingbepalingen was deze regeling aanvankelijk ongewijzigd overgenomen in het voorgestelde artikel 219a van de Gemeentewet. Op voorstel van de VNG is deze omschrijving bij Nota van wijziging (Kamerstuk-ken II 1990/91, 21 591, nr. 8) beperkt tot "een gebouwd eigendom". Uit de Memorie van Antwoord (Kamerstukken II 1990/91, 21 591, nr. 7, blz. 21) blijkt dat hiermee geen inhoudelijke wijziging is beoogd. Dit is ook in overeenstemming met de bewoordingen van artikel 16 van de Wet WOZ, in aanmerking genomen dat volgens de hoofdregel van artikel 5:20, lid 1, aanhef en letter e, BW de eigendom van de grond mede de eigendom omvat van gebouwen die duur-zaam met de grond zijn verenigd. Er bestaat geen aanleiding om aan het begrip gebouwde eigendommen een andere uitleg te geven. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.