Kantoor in bedrijfsverzamelgebouw is geen afzonderlijk object

Belanghebbende is gebruiker van een kantoor, een enkele afsluitbare kamer in een bedrijfsverzamelgebouw. Het kantoor heeft geen eigen water- of toiletvoorziening. De heffingsambtenaar van de gemeente Oldenzaal heeft de WOZ-waarde vastgesteld op € 73.000 en het bezwaar hiertegen ongegrond verklaard. De Rechtbank Almelo heeft het beroep gegrond verklaard en de aanslag vernietigd. De heffingsambtenaar heeft hoger beroep ingesteld.
Het hof is van oordeel dat de inrichting van het kantoor er niet op wijst dat de ruimte is bestemd om als afzonderlijk geheel te worden gebruikt. Immers, van een ruimte waaraan een voor die ruimte wezenlijk te achten voorziening als een toilet ontbreekt, kan niet worden gezegd dat de gebruiker ervan slechts bijkomstig van elders in het gebouw aanwezige voorzie-ningen afhankelijk is (HR 23 juli 1984, LJN AW8590). Dat er op een andere plaats in het gebouw toiletruimte(s) en sanitaire voorzieningen zijn en dat een (onverdeeld) deel daarvan door de heffingsambtenaar is toegerekend aan het kantoor, is, anders dan de heffingsambtenaar meent, niet voldoende. Aan de toerekening van gemeenschappelijke voorzieningen aan zelfstandige gedeelten kan eerst worden toegekomen, nadat vast is komen te staan dat sprake is van een zelfstandig gedeelte. Het begrip “elders in het gebouw aanwezige” moet immers, gelet op het arrest van de Hoge Raad van 8 oktober 2004 (LJN BI8360), worden opgevat als “buiten het afsluitbare gedeelte gelegen”. Dit brengt dan ook niet mee dat belanghebbende de beschikking heeft over door hem af te sluiten ruimten met toilet- en watervoorzieningen. Dan is hij immers meer dan bijkomstig afhankelijk van elders in het gebouw aanwezige voorzieningen. Het hof verklaart het hoger beroep ongegrond.