Onderscheid gebruikers en eigenaren, terecht geen rekening gehouden met de draagkracht van het bedrijf

In geschil is een door de heffingsambtenaar van de gemeente Dinkelland aan een eigenaar opgelegde aanslag BIZ-bijdrage. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.
Belanghebbende stelt dat de lijst met voorstemmers en tegenstemmers onduidelijk is en dat niet-stemmers misschien onterecht als voorstemmers zijn aangemerkt. De heffingsambtenaar stelt dat voor de inwerkingtreding van de verordening is voldaan aan de in de Experimentenwet BI-zones gestelde eisen. Hij heeft daartoe een proces-verbaal van de gerechtsdeurwaarder ingebracht over de resultaten van de draagkrachtmeting. Het hof acht met de inbreng van dit stuk aannemelijk gemaakt dat de verordening op dit punt op rechtsgeldige wijze in werking is getreden.
Over belanghebbendes grief dat alleen de huurder/exploitant deze heffing moet betalen, terwijl de eigenaren/verhuurders van de onroerende zaken die bij een juiste besteding ook profijt hebben van de aan de Stichting Ondernemersfonds verstrekte subsidie (in beginsel) buiten de heffing blijven, overweegt het hof als volgt. De wetgever heeft met de regeling in de Experimentenwet BI-zones in redelijkheid een onderscheid kunnen maken tussen de gebruikers en de eigenaren van de in BI-zones gelegen onroerende zaken waarvan de WOZ-waarde de grondslag van de heffing vormt. Belanghebbende voert aan dat geen rekening wordt gehouden met de draagkracht van het bedrijf. Er is geen rechtsregel op grond waarvan bij de heffing van een belasting als de onderhavige de draagkracht van de heffingsplichtige in aanmerking moet worden genomen. Integendeel in artikel 219, tweede lid, van de Gemeentewet is bepaald dat een bedrag van gemeentelijke belasting niet afhankelijk mag worden gesteld van het inkomen, de winst of het vermogen.