Geen sprake van gelijke gevallen nu andere sportverenigingen buiten het aangegeven gebied niet profiteren van acties van de Ondernemingsvereniging

Aan het clubhuis van belanghebbende zijn meerdere borden bevestigd met daarop de naamsaanduiding van de vereniging, aangevuld met een afbeelding van wielrenners, en de datum van oprichting. Daarnaast staat er op het terrein een reclamezuil met de naamsaanduiding van de vereniging. Belanghebbende voert aan dat de openbare aankondiging slechts een naamsaanduiding bevat. Belanghebbende stelt dat de Verordening en de belastingheffing is bedoeld voor ondernemingen waar een bedrijf of beroep wordt uitgeoefend. Voorts wijst belanghebbende erop dat de werking van de verordening geografisch beperkt is en geen andere buitensport-accommodaties of sport- en recreatielocaties omvat.
De rechtbank overweegt dat op grond van vaste rechtspraak onder het wettelijk begrip ‘openbare aankondiging’ niet slechts reclame in engere zin valt, maar elke tot het publiek gerichte mededeling van commerciële dan wel ideële aard waarmee de aandacht voor een dienst, product of boodschap wordt getrokken. Met de heffingsambtenaar is de rechtbank dan ook van oordeel dat het opschrift niet slechts een naamsaanduiding bevat, doch tevens moet worden beschouwd als een openbare aankondiging. Voorts overweegt de rechtbank dat indien een gemeente besluit een reclamebelasting in te voeren in een beperkt gebied, zij daar gegronde redenen voor moet hebben. Gelet op het beoogde doel, het financieren van een ondernemersfonds, is de rechtbank van oordeel dat het aantal te belasten openbare aankondigingen kan worden beperkt tot die aankondigingen die worden gedaan binnen het aangegeven gebied. Ten aanzien van het beroep van belanghebbende op het gelijkheidsbeginsel, overweegt de rechtbank dat geen sprake is van gelijke gevallen nu andere sportverenigingen buiten het aangegeven gebied niet profiteren van de acties van de Ondernemingsvereniging. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.