Geen bedrijfsmatig geëxploiteerd recreatieterrein

Belanghebbende is eigenaar-gebruiker van een woning waarvoor de heffingsambtenaar van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier een aanslag zuiveringsheffing heeft opgelegd voor 2015. De woning is gelegen op een recreatiepark waar belanghebbende permanent woont.
In hoger beroep voert belanghebbende aan dat geen zuiveringsheffing is verschuldigd omdat de woning niet is aangesloten op de riolering van de gemeente, maar op de riolering van het park. Het hof oordeelt dat in de Verordening is opgenomen dat onder de naam zuiveringshef-fing een directe belasting wordt geheven ter zake van direct en indirect afvoeren van afvalwater op een zuiveringstechnisch werk in beheer bij het Hoogheemraadschap. Nu niet in geschil is dat vanuit de woonruimte, via de riolering van het park, afvalwater wordt afgevoerd naar de gemeentelijke riolering en zo terechtkomt in een zuiveringstechnisch werk in beheer bij het Hoogheemraadschap, is belanghebbende op grond van de Verordening in beginsel zuiveringsheffing verschuldigd.
Daarnaast stelt belanghebbende dat de woning zich bevindt op een voor recreatie bestemd terrein dat als zodanig wordt geëxploiteerd en dat bij een recreatiepark één aanslag wordt opgelegd aan de V.V.E.E. Het hof overweegt dat blijkens de wetsgeschiedenis het woord ‘bestemd’ in feitelijke zin moet worden verstaan en niet in planologische zin. Volgens het hof duidt de permanente bewoning van 72 van de 77 woningen erop dat het park feitelijk niet een voor verblijfsrecreatie bestemd terrein is. Afgezien van een speelveldje en een kinderboerderij zijn er geen recreatieve voorzieningen, ontbreekt een receptie en zijn ook overigens geen feiten en omstandigheden aannemelijk geworden die duiden op bedrijfsmatige exploitatie van het terrein als zodanig.