Gemeente hoefde vergunninghouders niet individueel op de hoogte stellen van de gewijzigde tariefstelling

X is ijsco-venter en heeft sinds 2013 een doorlopende vergunning voor drie dagdelen per dag. De gemeente Epe hanteert tot 2016 een gemaximeerd tarief van 300% van het voor één dagdeel geldende tarief. In de Verordening precariobelasting 2016 is deze maximering niet meer opgenomen. Met X is het hof van oordeel dat de gemeente doorlopendevergunninghouders vooraf had moeten informeren over de nieuwe tariefstelling. Zonder voldoende voorafgaande kennisgeving hoeven deze vergunninghouders niet erop bedacht te zijn dat de tarieven zullen verveelvoudigen (nieuwsservice 2020, week 3). De Hoge Raad overweegt dat art. 139 Gemeentewet geen verplichting bevat om bepaalde belastingplichtigen specifiek te informeren. Het oordeel van het hof berust dus op een onjuiste rechtsopvatting. Verwijzing moet volgen voor behandeling van de stelling dat de gemeente bij haar beslissing om de maximering van het tarief te laten vervallen, de gerechtvaardigde belangen van de betrokken vergunninghouders niet heeft meegewogen. De gegrondheid van die stelling kan tot het oordeel leiden dat de Verordening bij het opleggen van de aanslagen buiten toepassing had moeten blijven.